اغلب کودکان در معرض خطر فقر آهن قرار دارند، زیرا نیاز آنها به آهن اغلب بیشتر از مقدار آهن موجود در غذای روزانه است و این مساله آنها را در معرض کم خونی ناشی از فقر آهن قرار می‌دهد که می‌تواند عوارض جدی را بوجود آورد.
آهن از عناصر ضروری برای بدن انسان است و نقش مهمی در اکسیژن رسانی و تکامل مغز دارد. امروزه بسیاری از نوزادان در دو سال اول زندگی، آهن مورد نیاز خود را به صورت قطره آهن (فروس سولفات) دریافت می کنند. این در حالی است که در بسیاری از موارد، مصرف قطره آهن باعث تغییر رنگ و سیاه شدن دندان های شیری کودکان می شود البته اغلب والدین این تغییر رنگ را با پوسیدگی دندان اشتباه می گیرند و این تصور نادرست ایجاد می شود که مصرف قطره آهن باعث پوسیدگی دندان شده است.
در حالی که این مساله از لحاظ علمی صحیح نیست و قطره آهن تنها باعث تغییر رنگ سطح دندان شده است. اگر سطح دندان، سالم و کاملا صاف باشد، این تغییر رنگ کاملا سطحی خواهد بود و حتی به کمک پارچه ای نرم و مرطوب پاک می شود. ولی در مواردی که دندان های کودک قبلا به دلیل پوسیدگی های سطحی زبر و خشن شده است (این پوسیدگی ابتدا تنها به صورت لکه ای به رنگ گچ در سطح دندان های قدامی دیده می شود) این تغییر رنگ سیاه به درون حفر ه های کوچک سطح دندان نفوذ می کند و برطرف کردن آن نیازمند درمان دندانپزشکی است.
با این حال گاهی تغییر رنگ دندان های شیری آنقدر شدید است که حتی با درمان دندانپزشکی هم به طور کامل از بین نمی رود. البته این تغییر رنگ تنها ناشی از تماس موضعی قطره آهن با دندان های شیری نوزاد است و برای دندان های دائمی کودک مشکلی ایجاد نمی کند.
برای پیشگیری یا کاهش این تغییر رنگ بهتر است با استفاده از قطره چکان، قطره آهن را در انتهای دهان کودک بریزید تا با دندان ها تماس پیدا نکند. شستشوی دندان های کودک با آب یا استفاده از پارچه ای تمیز و مرطوب برای پاک کردن دندان های کودک بعد از مصرف قطره آهن می تواند از تغییر رنگ آنها جلوگیری کند. همچنین می توان قطره آهن را همراه آب پرتقال به کودک داد تا علاوه بر افزایش جذب آهن (به دلیل وجود ویتامین ث) تغییر رنگ دندانی کاهش یابد. به یاد داشته باشید که مصرف لبنیات و چای، جذب آهن را کاهش می دهد و بنابراین از شیر دادن به کودک بلافاصله پس از مصرف قطره آهن خودداری کنید.